In tegentelling tot heel wat “ik vertrek-verhalen” is mijn verhaal wel degelijk en letterlijk IK Vertrek (en niet wij vertrekken zoals het bijna altijd gaat in de bekende tv-serie) ik vertrok dan ook helemaal alleen. Dus het is geen klassiek verhaal waarin alles wordt achtergelaten om een B&B of accommodatie op te starten in Italië. Ik hoefde ook niets achter te laten (behalve mijn familie en mijn mooie Vlaanderen), ik had nog geen eigen huis en geen vaste partner. Als ik maar in Italië kon wonen en werken, voor de rest maakte het me niet zoveel uit. Mijn “B&B-verhaal” kwam pas veel later en ontstond heel toevallig hier ter plaatse.

Hoe onstond mijn passie en liefde voor Italië ?

Op vijfjarige leeftijd mocht ik voor het eerst op vakantie naar Italië, naar het romantische Venetië dan nog wel. En ja, het was liefde op het eerste zicht. Spaghetti, gelato, ciao, ik had meteen de Italië-microbe te pakken en wou toen al in Italië gaan wonen. In het begin bleef het vooral bij de Italiaanse keuken, zelfs mijn grootmoeder paste zich aan en maakte mijn “lievelingswormen” – lees spaghetti – zoals zij die noemde. Van zodra het kon, naam ik deel aan de vakanties van Top-Vakantie en natuurlijk koos ik steeds voor bestemmingen in Italië. Ik kan me niet herinneren hoeveel reizen ik maakte maar ik herinner me wel nog een aantal bestemmingen, zoals Alassio, Varazze, Pennabilli, Jesolo en de sublieme cultuurreizen naar Firenze, Venetië, Rome, Pompei, Napoli en Sicilië. Van deelneemster werd ik monitrice of begeleidster en zo kon ik vaak naar mijn geliefde Italië.

Opleiding vertaalster Frans-Italiaans

Natuurlijk wou ik zo snel mogelijk Italiaans leren. Al in het middelbaar schreef ik me in voor avondles Italiaans en daarna begon ik aan de opleiding van vertaalster Frans – Italiaans. In de vakantieperiodes was mijn besteming vanzelfsprekend Italië zowel om vakantie te vieren maar ook om er te werken. Zo heb ik leuke herinneringen aan een vakantiejob op het eiland Sardinië. Ik studeerde ook een tijdje aan de universtiteit van Perugia om mij verder te bekwamen. In deze periode doorkruiste ik de regio Umbrië.

Al mijn jobs hadden een link met Italië

Voor ik echt begon te werken, heb ik een jaar vrijwilligerswerk gedaan als Promotion Representative voor Up With People in Europa waaronder ook een paar maanden in Italië. Samen met een aantal groepsleden zorgde ik voor de voorbereiding van de shows, marketing, promotie en de contacten met de plaatselijke gastgezinnen.
Eenmaal terug in België hadden al mijn jobs een link met Italië en reisde ik ook voor mijn werk naar Italië. Eerst werkte ik als sales representative voor een bedrijf dat computercomponenten verkocht en stond in voor de Italiaanse markt. Daarna werd ik na heel wat selecties customer service representative voor de multinational Dupont de Nemours en had dagelijks contact met bekende Italiaanse klanten waaronder Fiat, Benetton en Magneti Marelli. Het is dankzij Dupont dat ik uiteindelijk mijn droom kon waar maken en naar Italië kon vertrekken.

Ik vertrek naar Italië

In 1999 kon ik beginnen als planning & customer service representative in een klein kantoortje van Dupont Italiana in de regio van de provincie Mantova die nu nog steeds bekend staat als het internationale kousencentrum. Op de kaart zag ik dat het niet ver was van het Gardameer.
En ja, ik geef toe dat ik nog nooit aan het Gardameer was geweest. Ik had het steeds vermeden omdat het te toeristisch was en ik dacht dat het weinig geschiedenis en cultuur te bieden had.
Al vlug wist ik dat het om cliché ging. Tijdens een van mijn eerste uitstapjes bezocht ik het Vittoriale degli Italiani, een prachtig openlucht museum rijk aan cultuur en geschiedenis. In het begin verbleef ik een residence in Desenzano del Garda maar die ruilde ik al gauw in voor een appartement in Castiglione delle Stiviere midden in de heuvels te zuiden van het Gardameer. Het was er rustiger, niet zo ver van kantoor, nog altijd dicht genoeg bij het meer en ook de omliggende kunststeden Verona, Mantova en Brescia waren goed te bereiken.
Ik was meteen verliefd op dit gebied, het voelde als thuiskomen en nu al deze jaren zou ik zeker opnieuw dezelfde keuze maken.
Zo kwam ik hier dus terecht. In een volgende blog zal ik je vertellen hoe ik Mauro, mijn man leerde kennen en hoe ik met de Bed & Breakfast begon.

Un caro saluto,

An